Year: 2019
Location: Pindus, Greece
Program: Minimum Dwelling
Design: Stefania Orfanidou, Gregory Petropoulos
Type: Competition

On the mountains of Pindus, in northern Greece, at a high altitude, the mountain paths cross - every now and then - unexpected clearings, that are bathed in light. The walkers or wanderers in these occasions feel like discovering a small oasis in the desert and they feel tempted to stop for a while.

In such a luminous opening, we choose to place a narrow structure that functions as a temporary shelter for the passersby. The shelter is composed by three identical units of dimensions 1,30x5,00m each one, settled one next to the other in a distance of 0,05m and forming a small structure of approximately 20,00m2. The units are prefabricated assembled models composed by a metal structure with cement board walls. The narrow dimensions are based at a great extend on the study of anthropometry and at the typology of a cell, as a space of minimal living.

The function of each unit covers the basic human needs, as if being in a proper house. Thus, the first unit includes the bathroom, the water deposit underneath the ground and an external bathtub on the roof, the second one a small kitchen with a table and a living room and the third one the bedroom with a hearth. The long sides of the units are covered with glass openings, that can also work as solar panels and supply the necessary electric power. When they are left open, they convert the shelter to a covered open space. The 'see-through effect' that is created, is chosen due to the privacy that is provided by the forest itself and is welcoming you to a more isolated and ascetic way of living. 

On the roof,  a circular steel structure is placed, that works as a gathering funnel for the water deposit that lies underneath the ground. Τhe water of the latter one is used in order to cover the needs of the shelter. However, when the deposit gets full, the remaining water is filtered through a membrane and fills the structure above. In these cases, it can also function as an external bathtub.

The single units are designed with the possibility of being flexible in various conditions. They can be multiplied and assembled in groups of two, three, four, or more units, or even use only one, they can be re-positioned in different ways, according to each terrain and orientation and host various uses with the minimum interventions in the interior space. 

Χρονολογία: 2019
Τοποθεσία: Πίνδος, Ελλάδα
Πρόγραμμα: Ελάχιστη Κατοίκηση
Σχεδιασμός: Στεφανία Ορφανίδου, Γρηγόρης Πετρόπουλος
Είδος: Διαγωνισμός

Στην οροσειρά της Πίνδου, σε μεγάλο υψόμετρο, τα μονοπάτια διασταυρώνονται μια στις τόσες με απρόσμενα ανοίγματα, που λούζονται από το φως. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο περιπατητής νιώθει σαν να ανακαλύπτει μικρές οάσεις ανάλογες με αυτές μιας ερήμου, οι οποίες τον προσκαλούν να κάνει μια στάση.

Σε ένα από αυτά τα ηλιόλουστα ανοίγματα, επιλέγουμε να τοποθετήσουμε μια στενή κατασκευή, η οποία λειτουργεί ως ένα ορεινό καταφύγιο για τους περαστικούς. Το κατάλυμα συντίθεται από τρεις όμοιες μονάδες, διαστάσεων 1,30x5,00μ. έκαστη, που τοποθετούνται η μια δίπλα στην άλλη σε μια απόσταση 0,05μ και καλύπτουν μια επιφάνεια περίπου 20τ.μ..Οι μονάδες είναι προκατασκευασμένα συναρμολογούμενα μοντέλα, αποτελούμενα από έναν μεταλλικό σκελετό και πλήρωση τοιχοποιίας από τσιμεντοσανίδες. Οι στενές τους διαστάσεις προκύπτουν από τη μελέτη της ανθρωπομετρίας  και της τυπολογίας των κελιών, ως χώρων ελάχιστης διαβίωσης.

Η λειτουργία κάθε μονάδας καλύπτει τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου, ανάλογες με αυτές μιας μόνιμης κατοικίας. Έτσι, η πρώτη μονάδα περιλαμβάνει το μπάνιο, μια υπόγεια δεξαμενή νερού και μια εξωτερική “μπανιέρα” τοποθετημένη στην οροφή της, η δεύτερη την κουζίνα, το χώρο εστίασης και το καθιστικό και η τρίτη το υπνοδωμάτιο με το τζάκι. Οι διαμήκεις πλευρές της κατασκευής έχουν γυάλινα ανοίγματα, τα οποία λειτουργούν και ως ηλιακοί συλλέκτες για να παρέχουν την απαιτούμενη ηλεκτρική ενέργεια στο καταφύγιο. Όταν αυτά μένουν ανοιχτά, μετατρέπουν το κατάλυμα σε έναν διαμπερή χώρο. Η διαπερατότητα του χώρου σε οπτικό και υλικό επίπεδο, επιλέγεται λόγω της ιδιωτικότητας που παρέχει το ίδιο το δάσος και σε προσκαλεί σε έναν πιο απομονωμένο και ασκητικό τρόπο ζωής.

Στην οροφή της μιας μονάδας, μια κυκλική μεταλλική κατασκευή από χάλυβα λειτουργεί ως συλλέκτης νερού που τροφοδοτεί την υπόγεια δεξαμενή. Το νερό της δεξαμενής χρησιμοποιείται για να καλύψει τις ανάγκες του καταφυγίου. Ωστόσο, όταν αυτή γεμίσει, το υπόλοιπο νερό διηθείται μέσω μιας μεμβράνης για να γεμίσει την κατασκευή της οροφής και να την μετατρέψει σε εξωτερική μπανιέρα.

Ο σχεδιασμός των μονάδων γίνεται με γνώμονα την ευελιξία τους υπό διαφορετικές συνθήκες. Ο πολλαπλασιασμός και η σύνθεσή τους σε ομάδες των δύο, τριών, τεσσάρων ή και περισσότερων μονάδων, ή ακόμα και η χρήση μόνο μιας, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα εφαρμογής διαφορετικών διατάξεων ανάλογα με το έδαφος και τον προσανατολισμό, μπορεί να συμβάλλει στη φιλοξενία πολλαπλών χρήσεων με τις ελάχιστες παρεμβάσεις στο εσωτερικό τους.